Αυτό που οι Ρεπουμπλικάνοι χαρακτηρίζουν ως σοσιαλιστές απλώς θα παρείχε στις αμερικανικές οικογένειες το είδος της βασικής κοινής ασφάλειας που απολαμβάνουν οι οικογένειες σε βιομηχανικά έθνη σε όλο τον κόσμο.
Μετά από πολύ δράμα, ο Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν κατέστησε σαφές την περασμένη εβδομάδα ότι το βασικό νομοθετικό του πακέτο - το American Jobs Plan, το οποίο θα ξεκινούσε την ανοικοδόμηση της άθλιας υποδομής μας και το American Family Plan, το οποίο θα ανταποκρίνεται στις βασικές ανάγκες - θα περάσει μαζί ή καθόλου .
Τώρα οι Δημοκρατικοί κινούνται για να διαπραγματευτούν το πεδίο εφαρμογής του Οικογενειακού Σχεδίου, ώστε να μπορέσουν να ενωθούν πίσω από αυτό.
Οι αναπόφευκτες διαφωνίες δεν πρέπει να πνίξουν κάποιες βασικές αλήθειες.
Σε βάθος πολιτική κάλυψη, αθλητική ανάλυση, ψυχαγωγικές κριτικές και πολιτιστικός σχολιασμός.
Πρώτον, τα δύο νομοσχέδια περιέχουν μεταρρυθμίσεις που είναι επιτακτικές και εξαιρετικά δημοφιλείς. Ο λογαριασμός για τις υποδομές δεν είναι παρά μια μικρή προκαταβολή για την ανοικοδόμηση των βασικών πυλώνων της οικονομίας μας - δρόμους, μαζικές συγκοινωνίες, συστήματα ύδρευσης, ηλεκτρικό δίκτυο. Κανένας λογικός άνθρωπος δεν αμφιβάλλει για την ανάγκη. Και το Αμερικανικό Οικογενειακό Σχέδιο ενώνει πολλά προγράμματα σε ένα πακέτο συμφιλίωσης που μπορεί να περάσει με την υποστήριξη της πλειοψηφίας, μια τακτική που απαιτείται από την παρεμπόδιση των Ρεπουμπλικανών.
Αυτό που οι Ρεπουμπλικάνοι χαρακτηρίζουν ως σοσιαλιστές απλώς θα παρείχε στις αμερικανικές οικογένειες το είδος της βασικής κοινής ασφάλειας που απολαμβάνουν οι οικογένειες σε βιομηχανικά έθνη σε όλο τον κόσμο. Η πίστωση φόρου για παιδιά προσφέρει σε οικογένειες με παιδιά μια χείρα βοηθείας, όπως και η διευρυμένη επένδυση σε παιδικούς σταθμούς και καθολική προ-Κ. Θα μείωνε την παιδική φτώχεια σχεδόν στο μισό.
Το νομοσχέδιο θα εγγυάται την οικογενειακή άδεια μετ' αποδοχών, ώστε οι εργαζόμενοι να έχουν την οικονομική δυνατότητα να φροντίζουν τα αγαπημένα τους πρόσωπα που βρίσκονται σε κίνδυνο. Κάνοντας δωρεάν τα κοινοτικά δίδακτρα θα καταστήσει την προχωρημένη εκπαίδευση πιο προσιτή. Η παροχή στους ηλικιωμένους με πιο προσιτά συνταγογραφούμενα φάρμακα και η επέκταση του Medicare ώστε να περιλαμβάνει την ακοή, την όραση και την οδοντιατρική φροντίδα είναι απλώς κοινή λογική.
Αυτές οι επενδύσεις δεν είναι επιπόλαιες πολυτέλειες. Δεν μετατρέπουν την Αμερική σε σοσιαλιστική κοινωνία. Δημιουργούν μια πιο ανθρώπινη και ορθολογική κοινωνία. Και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο και τα δύο αυτά μέτρα απολαμβάνουν πλειοψηφικής υποστήριξης μεταξύ των Αμερικανών, συμπεριλαμβανομένης σημαντικής υποστήριξης μεταξύ των Ρεπουμπλικανών ψηφοφόρων.
Δεύτερον, αυτοί οι λογαριασμοί είναι προσιτοί. Ο λογαριασμός για τις υποδομές, που περιγράφεται ως σχέδιο 1,5 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, παρέχει στην πραγματικότητα 550 δισεκατομμύρια δολάρια σε νέα χρήματα σε διάστημα 10 ετών. Το Οικογενειακό Πρόγραμμα περιγράφεται ως λογαριασμός 3,5 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, αλλά και αυτό είναι πάνω από 10 χρόνια. Συγκριτικά, ο στρατιωτικός προϋπολογισμός - με πάνω από 1 τρισεκατομμύριο δολάρια το χρόνο - θα ήταν ένα πρόγραμμα 10 τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Επιπλέον, και τα δύο σχέδια περιλαμβάνουν αποταμιεύσεις και αυξήσεις φόρων, για τους πλούσιους και τις εταιρείες, που πληρώνουν για το μεγαλύτερο μέρος των νέων δαπανών.
Δεδομένου ότι πληρώνονται σε μεγάλο βαθμό, οι λογαριασμοί δεν είναι πληθωριστικοί. Τα επόμενα 10 χρόνια, το σωρευτικό ΑΕΠ μας θα ξεπεράσει τα 285 τρισεκατομμύρια δολάρια, αντιπροσωπεύοντας σχεδόν το 20% της παγκόσμιας οικονομίας. Τρεισήμισι τρισεκατομμύρια είναι μόλις πάνω από το 1% αυτού, οπότε το να υποδηλώνει κανείς ότι θα τροφοδοτήσει κατά κάποιον τρόπο τον εκτός ελέγχου πληθωρισμό είναι ένα αστείο.
Τρίτον, για όλες τις συζητήσεις για διχασμό, αυτό που εντυπωσιάζει είναι το πόσο ενωμένα είναι τα κόμματα. Οι Ρεπουμπλικάνοι, παρ' όλη τη βρισιά του δικομματισμού, είναι ενωμένοι στην παρεμπόδιση της ατζέντας του Μπάιντεν, πιστεύοντας ότι θα ωφεληθούν αν αποτύχει. Θα ψηφίσουν ομόφωνα κατά του Αμερικανικού Οικογενειακού Σχεδίου και κατά οποιασδήποτε προσπάθειας πληρωμής γι' αυτό που συνεπάγεται αύξηση των φόρων στους πλούσιους και τις εταιρείες.
Οι Δημοκρατικοί, αντίθετα, είναι εντυπωσιακά ενωμένοι υπέρ και των δύο σχεδίων. Όπως είπε η βουλευτής Pramila Jayapal, επικεφαλής της Προοδευτικής Ομάδας του Κογκρέσου, περίπου το 96% των Δημοκρατικών και στα δύο σώματα του Κογκρέσου τάσσεται υπέρ της ψήφισης του σχεδίου του προέδρου. Υπάρχουν μόνο δύο συντηρητικοί γερουσιαστές — ο Τζο Μάντσιν και η Κίρστεν Σινεμά — και μόνο μισή ντουζίνα μέλη της Βουλής σέρνουν τα πόδια τους.
Το πρόβλημα είναι ότι με τη Γερουσία να διαιρείται με 50-50 και οι Δημοκρατικοί να έχουν περιθώριο μόνο τριών στη Βουλή, ακόμη και λίγοι διεφθαρμένοι, συμβιβασμένοι ή συντηρητικοί αντίπαλοι μπορούν να ανατρέψουν τα έργα. Και, περιττό να πούμε, η Big Pharma, η Big Oil, το επιχειρηματικό λόμπι και η Wall Street έχουν ξεκινήσει λεγεώνες λομπίστες για να προσπαθήσουν να σταματήσουν τις μεταρρυθμίσεις από το να προχωρήσουν.
Ενάντια στη χιονοθύελλα των εταιρικών εκστρατειών και των χρημάτων, ενάντια στην κομματική παρεμπόδιση των Ρεπουμπλικανών, θα χρειαστεί μια ευρεία, ενεργή κινητοποίηση πολιτών για να επιβληθεί η αλλαγή. Αυτές οι μεταρρυθμίσεις έχουν καθυστερήσει πολύ. Το πέρασμά τους είναι ηθική επιταγή, όχι απλώς επιλογή πολιτικής.
Τις επόμενες εβδομάδες, οι Αμερικανοί πρέπει να συμμετάσχουν στον αγώνα. Κάθε πολίτης που νοιάζεται για το μέλλον αυτής της χώρας θα πρέπει να βεβαιωθεί ότι οι γερουσιαστές και οι εκπρόσωποί του θα τους ακούσουν.
Στείλτε γράμματα σε letters@suntimes.com .
Diele: