Σε μια έκθεση για τη μαζική έκρηξη του περασμένου έτους, η Human Rights Watch είπε ότι οι ίδιοι αξιωματούχοι προσπαθούν τώρα να ματαιώσουν την έρευνα. Ζήτησε στοχευμένες κυρώσεις εναντίον εμπλεκομένων αξιωματούχων και διεθνές έλεγχο.
ΒΗΡΥΤΟΣ — Ανώτεροι Λιβανέζοι αξιωματούχοι γνώριζαν τους κινδύνους που ενέχει το εξαιρετικά εκρηκτικό υλικό που ήταν αποθηκευμένο για χρόνια στο λιμάνι της Βηρυτού και δεν έκαναν τίποτα για να προστατεύσουν το κοινό από αυτό, δήλωσε μια διεθνής οργάνωση για τα ανθρώπινα δικαιώματα την Τρίτη.
Σε μια έκθεση για τη μαζική έκρηξη του περασμένου έτους, η Human Rights Watch είπε ότι οι ίδιοι αξιωματούχοι προσπαθούν τώρα να ματαιώσουν την έρευνα. Ζήτησε στοχευμένες κυρώσεις εναντίον εμπλεκομένων αξιωματούχων και διεθνές έλεγχο.
Η έκθεση έρχεται καθώς ο Λίβανος συμπληρώνει έναν χρόνο από τη φρικτή έκρηξη της 4ης Αυγούστου στη Βηρυτό, σκοτώνοντας τουλάχιστον 214 ανθρώπους, τραυματίζοντας περισσότερους από 6.000 και καταστρέφοντας ή καταστρέφοντας χιλιάδες σπίτια και επιχειρήσεις. Της έκρηξης προηγήθηκε μια τεράστια πυρκαγιά σε αποθήκη λιμανιού μετά από έκρηξη εκατοντάδων τόνων ακατάλληλα αποθηκευμένου νιτρικού αμμωνίου.
Ένα χρόνο αργότερα, η έρευνα δεν έχει απαντήσει ακόμη σε ερωτήματα όπως ποιος διέταξε την αποστολή των χημικών και γιατί οι αξιωματούχοι αγνόησαν επανειλημμένες εσωτερικές προειδοποιήσεις για τον κίνδυνο τους.
Στην έκθεση 650 σελίδων με τίτλο They Killed Us from the Inside, η ομάδα που εδρεύει στη Νέα Υόρκη δημοσίευσε δεκάδες έγγραφα και ανταλλαγές μεταξύ Λιβανέζων αξιωματούχων σχετικά με το νιτρικό αμμώνιο που αποθηκεύτηκε τυχαία για σχεδόν έξι χρόνια στο λιμάνι.
Οι ενέργειες και οι παραλείψεις των λιβανικών αρχών δημιούργησαν έναν παράλογο κίνδυνο ζωής, ανέφερε η έκθεση, προσθέτοντας ότι σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η αποτυχία ενός κράτους να ενεργήσει για να αποτρέψει προβλέψιμους κινδύνους για τη ζωή αποτελεί παραβίαση του δικαιώματος στη ζωή.
Επιπλέον, το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων είπε ότι τα στοιχεία υποδηλώνουν έντονα ότι ορισμένοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι προέβλεψαν την πιθανή καταστροφή από την παρουσία του νιτρικού άλατος και αποδέχθηκαν σιωπηρά τον κίνδυνο. Σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο, αυτό θα μπορούσε να ισοδυναμεί με το έγκλημα της ανθρωποκτονίας με πιθανή πρόθεση ή/και της ανθρωποκτονίας από πρόθεση, πρόσθεσε.
Η έκθεση κατονομάζει ανώτερους ηγέτες, συμπεριλαμβανομένου του Προέδρου Μισέλ Αούν, του τότε πρωθυπουργού Χασάν Ντιάμπ, ενός πρώην αρχηγού του λιβανικού στρατού, ανώτερων αξιωματούχων ασφαλείας και αρκετών υπουργών, μεταξύ άλλων, που ενημερώθηκαν για τους κινδύνους που ενέχουν τα νιτρικά άλατα στη μέση ενός πυκνοκατοικημένου εμπορικού και κατοικημένη περιοχή αλλά απέτυχε να προβεί στις απαραίτητες ενέργειες για την προστασία του κοινού.
Οι Λιβανέζοι αξιωματούχοι έχουν αναγνωρίσει ότι γνώριζαν για τα νιτρικά άλατα και είτε ισχυρίζονται ότι συνέχισαν το θέμα αφού το έμαθαν, είτε λένε ότι δεν το γνώριζαν, επειδή δεν ήταν στη δικαιοδοσία τους.
Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων είπε ότι η έλλειψη δικαστικής ανεξαρτησίας, η επιβαλλόμενη από το Σύνταγμα ασυλία για υψηλόβαθμους αξιωματούχους και μια σειρά διαδικαστικών και συστημικών ελαττωμάτων στην εσωτερική έρευνα την κατέστησαν ανίκανη να αποδώσει αξιόπιστα δικαιοσύνη.
Οι επιζώντες της έκρηξης και οι οικογένειες των θυμάτων ζητούν διεθνή έρευνα, λέγοντας ότι δεν έχουν εμπιστοσύνη στο λιβανέζικο δικαστικό σύστημα. Η Human Rights Watch αναφέρει ότι η υπόθεση για μια διεθνή έρευνα έχει μόνο ενισχυθεί.
Η Aya Majzoub, ερευνήτρια για τον Λίβανο στο Human Rights Watch, είπε ότι όλα τα άτομα που κατονομάζονται στην έκθεση γνώριζαν τους κινδύνους που ενέχει το υλικό και είχαν ευθύνη να δράσουν και δεν αντέδρασαν σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο.
Αυτό είναι μια σοβαρή παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Είναι παραβίαση ενός από τα πιο βασικά δικαιώματα, του δικαιώματος στη ζωή, είπε στο Associated Press.
Το Rhosus, το πλοίο που μετέφερε τους 2.750 τόνους νιτρικού αμμωνίου στον Λίβανο το 2013, υποτίθεται ότι έπλεε από το γεωργιανό λιμάνι της Μαύρης Θάλασσας Batumi και κατευθυνόταν προς το λιμάνι Beira της Μοζαμβίκης.
Έκανε μια στάση στη Βηρυτό για να προσπαθήσει να κερδίσει επιπλέον χρήματα αναλαμβάνοντας πολλά κομμάτια βαρέων μηχανημάτων. Αλλά αυτό το πρόσθετο φορτίο αποδείχθηκε πολύ βαρύ για το Rhosus και το πλήρωμα αρνήθηκε να το αναλάβει. Το Rhosus σύντομα κατασχέθηκε από τις λιβανικές αρχές επειδή δεν πλήρωσε λιμενικά τέλη και δεν έφυγε ποτέ ξανά από το λιμάνι.
Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων είπε ότι παραμένουν ερωτήματα εάν η αποστολή προοριζόταν να φτάσει στη Μοζαμβίκη ή εάν η Βηρυτό ήταν ο επιδιωκόμενος προορισμός καθ' όλη τη διάρκεια. Ανέφερε ότι τα διαθέσιμα στοιχεία δείχνουν επίσης ότι πολλές λιβανικές αρχές ήταν, τουλάχιστον, εγκληματικά αμέλειες σύμφωνα με τη λιβανική νομοθεσία όσον αφορά τον χειρισμό του φορτίου Rhosus.
Τον περασμένο μήνα, ο επικεφαλής ανακριτής του Λιβάνου για την υπόθεση, Tarek Bitar, ανακοίνωσε ότι σκοπεύει να διώξει ανώτερους πολιτικούς και πρώην και νυν αρχηγούς ασφαλείας στην υπόθεση και ζήτησε άδεια για τη δίωξή τους.
Όσοι κατονομάζονται στην έρευνα — συμπεριλαμβανομένου του απερχόμενου πρωθυπουργού, βουλευτών και ανώτατων στρατηγών — δεν έχουν εμφανιστεί μέχρι στιγμής στο γραφείο του εισαγγελέα, επικαλούμενοι ότι είτε έχουν ασυλία ως μέλη του κοινοβουλίου είτε χρειάζονται ειδική άδεια από τον πρωθυπουργό ή τον υπουργό Εσωτερικών να εμφανιστεί.
Επίσης την Τρίτη, το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα δήλωσε ότι τώρα υποστηρίζει έναν στους έξι ανθρώπους στη χώρα, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη στιγμή στην ιστορία του, καθώς η οικονομική κατάρρευση του Λιβάνου έχει βυθίσει εκατομμύρια στη φτώχεια. Το WFP είπε ότι έχει κλιμακώσει τη βοήθειά του για να προσεγγίσει 1,4 εκατομμύρια ανθρώπους στον Λίβανο με επισιτιστική και χρηματική υποστήριξη.
Diele: