Αυτή η εβδομάδα στην ιστορία: Οι εργάτες της Pullman αρπάζουν την ημέρα
Στις 11 Μαΐου 1894, 2.000 εργαζόμενοι της Pullman αποχώρησαν από τη δουλειά, ξεκινώντας μια τρίμηνη απεργία που διέκοψε τις σιδηροδρομικές μεταφορές στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Όπως δημοσιεύτηκε από την Chicago Daily News, αδελφή δημοσίευση του ιστότοπου:
Για όσους ζούσαν στο Pullman του Ιλινόις - τότε μια πόλη όπου ζούσαν οι περισσότεροι υπάλληλοι της Pullman Palace Car Company - ο πρόεδρος της εταιρείας Τζορτζ Πούλμαν κυβερνούσε σχεδόν κάθε πτυχή της ζωής. Η εταιρεία του απασχόλησε τους εργάτες και το βράδυ, πήγαιναν στα σπίτια τους σε σπίτια που είχε νοικιάσει ο Pullman και ψώνιζαν από καταστήματα που είχε.
Το 1893, μια ύφεση έπληξε το Σικάγο, με αποτέλεσμα η εταιρεία σιδηροδρομικών αυτοκινήτων να χάσει κέρδη. Η Pullman απάντησε μειώνοντας τους μισθούς των εργαζομένων κατά 25%, αυξάνοντας τον αριθμό των ωρών εργασίας και αυξάνοντας τα ενοίκια. Οι εργάτες άντεξαν — αλλά μόνο για τόσο καιρό.
Στις 11 Μαΐου 1894, 2.000 εργάτες αποχώρησαν από τη δουλειά στο Pullman, σύμφωνα με ένα άρθρο της Chicago Daily News που δημοσιεύτηκε εκείνη την ημέρα.
Εγγραφείτε στο Newsletter μας
Θέλετε περισσότερο περιεχόμενο This Week In History να παραδοθεί στα εισερχόμενά σας; Εγγραφείτε στο ενημερωτικό μας δελτίο Απογευματινής Έκδοσης για μια σύνοψη των μεγαλύτερων ιστοριών της ημέρας κάθε μέρα και μια βαθιά βουτιά στην ιστορία του Σικάγο κάθε Σάββατο.
ΕγγραφείτεΕκείνο το πρωί, οι 4.300 εργαζόμενοι της εταιρείας έφτασαν στο εργοστάσιο στις 9:30 π.μ. ως συνήθως, και την πρώτη ώρα, οι εργασίες έτρεχαν όπως συνήθως.
Στη συνέχεια, έγινε μια στάση στα καταστήματα εμπορευμάτων στο βόρειο άκρο της πόλης, ανέφερε η εφημερίδα. Περίπου 150 άνδρες δούλευαν εδώ. Έριξαν τα εργαλεία τους και η πρώτη ειδοποίηση που αντιλήφθηκαν οι κάτοικοι της πόλης για το πρόβλημα ήταν όταν το σώμα των εργατών έφυγε από τα καταστήματα εμπορευμάτων και ξεκίνησε γρήγορα αλλά αθόρυβα νότια για να φωνάξει τους άνδρες στα άλλα τμήματα.
Η είδηση απλώθηκε γρήγορα σε όλα τα κτίρια της εταιρείας: Οι άνδρες είναι έξω! χτύπησαν! Ένας από τους ηγέτες είπε σε δημοσιογράφο της Daily News ότι περίμεναν να έχουν όλους έξω μέχρι τις 10 το πρωί.
Στα μπροστινά γραφεία, οι αξιωματικοί της εταιρείας αιφνιδιάστηκαν, ανέφερε η εφημερίδα. Υπέθεσαν ότι οι εργαζόμενοι θα αποδέχονταν την προσφορά του Pullman να δουν τα βιβλία της εταιρείας, κάτι που θα αποδείκνυε ότι η εταιρεία λειτουργούσε με ζημία προκειμένου να συνεχίσει να λειτουργεί με σκοπό την παροχή εργασίας στους άνδρες. Μέχρι τότε, πίστευαν ότι οι εργαζόμενοι θα συνέχιζαν να εργάζονται.
Μέχρι τις 5 μ.μ. Το τεύχος της Daily News βγήκε στους δρόμους, ο Πούλμαν είχε ήδη απαντήσει στους απεργούς με ένα δικό του μήνυμα. Εξιστόρησε τα τηλεφωνικά μηνύματα που είχε λάβει από τους διευθυντές που τον ενημέρωναν για εργάτες που εγκατέλειψαν τη δουλειά και ολοκλήρωσε τη δήλωσή του: Δεν μπορώ να λογοδοτήσω για αυτήν την αναφορά των ανδρών με κανέναν τρόπο.
Η απεργία διήρκεσε σχεδόν τρεις μήνες. Οι εργαζόμενοι ζήτησαν τη βοήθεια της Αμερικανικής Ένωσης Σιδηροδρόμων για διαιτησία, σύμφωνα με την Εγκυκλοπαίδεια του Σικάγο, αλλά το σωματείο δεν κατάφερε να καταλήξει σε συμφωνία με τον Πούλμαν. Στις 26 Ιουνίου, όλα τα μέλη του συνδικάτου αρνήθηκαν να δουλέψουν τρένα που περιελάμβαναν αυτοκίνητα Pullman, γεγονός που σταμάτησε τις σιδηροδρομικές μεταφορές και επηρέασε κάθε κλάδο που στηρίζεται στους σιδηροδρόμους.
Κατά καιρούς, οι συγκεντρώσεις για την υποστήριξη των εργαζομένων γίνονταν βίαιες, μέσω του προέδρου της ARU, Eugene Victor Debs, που προσπάθησε να το αποθαρρύνει. Κατά τη διάρκεια μιας βίαιης διαδήλωσης στις αρχές Ιουλίου, εργάτες εκτροχιάστηκαν ένα βαγόνι τρένου που ήταν προσαρτημένο σε ταχυδρομικό τρένο των ΗΠΑ, γεγονός που έδωσε στον Πρόεδρο Γκρόβερ Κλίβελαντ αφορμή να στείλει ομοσπονδιακά στρατεύματα στο Ιλινόις χωρίς την άδεια του κυβερνήτη Τζον Πίτερ Άλτγκελντ.
Τον επόμενο μήνα, ομοσπονδιακά και κρατικά στρατεύματα σταμάτησαν τις βίαιες διαδηλώσεις και σιγά-σιγά έθεσαν σε λειτουργία ξανά τα τρένα με τη βοήθεια εργαζομένων που δεν ήταν συνδικάτα.
Ο Pullman καλωσόρισε ξανά όλους τους υπαλλήλους, που είχαν υποσχεθεί να μην συνδικαλιστούν, στις 2 Αυγούστου. Αν και η βία μείωσε κάποια υποστήριξη των εργαζομένων, το κοινό τους υποστήριξε ωστόσο έναντι του Pullman. Οι απεργοί έχασαν τη μάχη, αλλά βοήθησαν να κερδίσουμε τον πόλεμο για το δικαίωμα του συνδικαλισμού στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Diele: